podobnie oceniam film, najbardziej godna uwagi jest muzyka. osobiscie bardziej podobala mi sie pierwsza czesc filmu z fantastycznymi ujeciami, niz druga i koncowka, ktora jest chaotyczna i nieklarowna. I ta cala rozstrojona Elaine, ktora wydala mi sie zupelnie sztuczna i naciagana postacia. Film pewnie robil furore w latach 60tych, ale glebszych refleksji mi nie pozostawil. za to "Sound of silence" mhmm, jedyne w swoim rodzaju (:

Nie podobały mi się dialogi w filmie, większość wydawała się płytka. Świetna muzyka. 6/10.

Sęk w tym, że seans mija szybko, łatwo i przyjemnie, a jednocześnie w tak lekkiej formie zawarte są całe pokłady treści zmuszających do refleksji. Dziwi mnie, jeśli ktoś tego nie dostrzega. W tym kunszt tego obrazu. W pytaniach niebłahych a zadawanych w atmosferze satyry, humoru, bez "przeciążenia" patosem. Co zrobić ze swoim życiem? Czy konwenanse to tylko wymysł mieszczuchów, a może jednak strzegą jakiejś czystości i moralności? A może nie? Czy zasady rzeczywiście są po to, żeby je łamać? Co daje nam szczęście? Itd. Poza tym muzyka rzeczywiście świetna. No i ten montaż. Scena z rzucaniem się na materac to maestria, choć to tylko detal. A co do dialogów: nie są płytkie - dużo kwestii tak brzmi, bo ma brzmieć deprymująco dla osób je wypowiadających. Mamy sobie pomyśleć: ale ci ludzie są prościutcy i głupiutcy. A może wcale nie są?

10/10