Przy całym ukazanym dramatyźmie trudno film tak po prostu zaliczyć do przygodowych. Jest to kawał mocnego i brutalnego kina, pozostawiającego za sobą wrażenie, miejscami pomieszane z nieakceptacją wobec tego co dzieje się na ekranie. Film zaskakuje niesamowicie wykreowanym klimatem, a porywający sposób przedstawienia całej historii jest wzmagany jeszcze bardziej doskonale wkomponowaną muzyką. Douglas i Brynner magnetyczni. Banda prawdziwych piratów pokazana perfekcyjnie i do cna.

Do słabych cech filmu zaliczyłbym kiepski miejscami montaż, niektóre ujęcia mogłyby być składane lepiej. Teoretycznie, drugą słabą stroną filmu mógłby być mimo wszystko nielogiczny i niedorzeczny scenariusz. Jak to możliwe, że kilkudziesięcioosobowa zgraja piratów nie potrafi złapać jednego człowieka na skalistej wyspie? Na pozór bawią się z nim w kotka i myszkę, ale herszt bandy wyraźnie mówi, iż chce go dopaść. Całość wyglądałaby zatem dość dziecinnie, gdyby nie pewne zastanawiające od początku pytania.

Kim właściwie jest Denton, dlaczego piraci pod wodzą Kongre zawitali na wyspę? Film staje się metafizyczny w odbiorze gdy jego "baśniowość" uznać za całkowicie naturalną dla tego obrazu. Wtedy wcześniejsze niedorzeczności zaczynają pasować. Denton zrobił coś strasznego dwa razy, tracąc kobietę swojego życia a nastepnie sprawiając, że go nie znienawidziła. Ucieka na "krawędź świata" ale zabiera tam ze sobą swoją przeszłość. Ponieważ nie potrafi się z nią pogodzić, ta podążą za nim. Nie umie pokochać żadnej innej kobiety, i najchętniej w każdej z nich widziałby swoją dawną straconą miłość. Tak jednak nie można, bo sprowadza to konsekwencje i uniemożliwia odnalezienie nowej własnej drogi. Nie potrafąc przebaczyć sobie wszystkiego co zrobił, jest miotany pomiędzy chęcią zniszczenia siebie (ucieczka do pracy w latarnii) a powrotu do przeszłości i odratowania dawnej miłości. Na to jednak jest za późno.

Światło na krawędzi świata, bo tak naprawdę powinien brzmieć tytuł, jest głeboką psychologiczną rozprawą wydarzającą się tylko we wnętrzu głównego bohatera. Popadając w obłęd po stracie ukochanej odrzuca szansę na szukanie szczęścia inną drogą. Sprowadza go to do potrzeby walki o swoje przetrwanie niemal jak na bezludnej wyspie, z początku bez jedzenia i wody, ze strachem o własne życie każdego dnia. Zaczyna rozumieć, że chce przede wszystkim przetrwać, a "piraci" lub raczej goniące go strachy, muszą w końcu odpuścić. Ogląda i doświadcza cierpienia ale nie potrafi długo znaleźć w sobie dość siły aby je zupełnie przerwać, choć tak naprawdę rozgrywają się wszystkie w nim. Unika konfrontacji z Kongre, który staje się jego własnym demonem przeszłości, którego sam najprawdopodobniej stworzył. Dopiero końcowe zebranie się w sobie na odwagę daje szansę na przerwanie tego błędnego koła, z walki której wychodzi wreszcie zwycięsko. I nie wiemy do końca, czy rzeczywiście uporał się w ten sposób na zawsze z cieniami swojej przeszłości, lecz "światło na krawędzi świata" które zobaczył niesie mu taką szansę.

Gdzie znaleźć ten film. Bardzo chciałabym go obejrzeć?

jest do znalezienia w sieci - wersja 10 GB albo 38 GB, i oddzielnie napisy PL

Ten film obejrzałem wczoraj po raz pierwszy i jest naprawdę dobry. Rzeczywiście ginie w nim bardzo dużo ludzi i jest kilka brutalnych, drastycznych scen. Kapitalna rola Yula Brynnera, nieco zapomnianego już teraz aktora. Scena z małpką faktycznie bardzo drastyczna i przejmująca.

PS: Jakbyś znał coś o podobnej tematyce albo jakieś inne fajne tytuły z Brynnerem, to napisz. Chętnie sprawdzę.

Brynner to głownie westerny w stylu Siedmiu wspaniałych, ale lepszy jest film sci-fi Świat dzikiego Zachodu - niezły klasyk.

mi - poza Rio Bravo - chyba najbardziej podobał się w filmie Zaproszenie dla rewolwerowca (1964), a także Podróż (1959) i Anastasia (1956). Też bardzo lubię tego aktora, chociaż kilku jego filmów jeszcze nie widziałam...

oczywiście Siedmiu wspaniałych, a nie Rio Bravo - czasem myślimy jedno, a piszemy drugie... A oba filmy są fantastyczne...